WPROWADZENIE DO SKONSOLIDOWANEGO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO GRUPY KAPITAŁOWEJ PragmaGO S.A. ZA OKRES OD 1 STYCZNIA 2022 DO 31 GRUDNIA 2022 ROKU

3.  Informacje o zasadach przyjętych przy sporządzaniu sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 2022 roku.

Zasady prezentacji

Grupa zastosowała w niniejszym sprawozdaniu finansowym MSSF obowiązujące na dzień 31 grudnia 2022 roku.

Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez Grupę w dającej się przewidzieć przyszłości. Na dzień sporządzenia niniejszego sprawozdania finansowego Zarząd nie stwierdza istnienia okoliczności wskazujących na zagrożenie kontynuowania działalności przez Grupę.

Rzeczowe aktywa trwałe

Do rzeczowego majątku trwałego zaliczamy aktywa, które:

●  Grupa utrzymuje w celu wykorzystania w procesie produkcji dóbr, przy dostawach towarów lub świadczeniu usług, w celu oddania do używania innym podmiotom na podstawie umowy najmu lub w celach administracyjnych oraz

●  zgodnie z oczekiwaniami będą wykorzystywane dłużej niż jeden rok.

Początkową wartością składnika rzeczowego majątku trwałego, spełniającego warunki ujęcia w bilansie, jest koszt, czyli kwota zapłaconej gotówki lub jej ekwiwalentów bądź wartość godziwa innych przekazanych dóbr z tytułu pozyskania składnika aktywów w momencie jego nabycia lub wytworzenia. Na koszt środka trwałego składają się:

●  cena nabycia łącznie z obciążeniami importowymi oraz bezzwrotnymi podatkami pomniejszona o opusty handlowe i rabaty;

●  wszystkie koszty bezpośrednio związane z doprowadzeniem składnika aktywów do miejsca i stanu, jakie są niezbędne, aby był on zdatny do użytkowania zgodnie z zamierzeniem kierownictwa, oraz

●  wstępne oszacowanie kosztów demontażu i usunięcia składnika aktywów oraz renowacji miejsca, w którym znajduje się ten składnik, jeśli jednostka ma obowiązek wykonania tych czynności wynikający z nabycia składnika aktywów lub z jego użytkowania przez określony czas w celach innych niż wytwarzanie produktów w tym czasie.

Koszty istotnych remontów, napraw i okresowych przeglądów zaliczane są do rzeczowych aktywów trwałych i amortyzowane są zgodnie z okresem ekonomicznego użytkowania.

Z kolei koszty bieżącego utrzymania środków trwałych i ich konserwacji wpływają na wynik finansowy okresu, w którym zostały poniesione.

Wartości niematerialne

Do wartości niematerialnych zaliczamy niepieniężne składniki aktywów nie posiadające postaci fizycznej, które są możliwe do zidentyfikowania, czyli można je wyodrębnić, tzn. wyłączyć lub wydzielić z majątku Grupy, przekazać, licencjonować lub oddać do odpłatnego użytkowania osobom trzecim, zarówno pojedynczo, jak też łącznie z powiązaną z nim umową, składnikiem aktywów lub zobowiązaniem lub wynika z tytułów umownych lub innych tytułów prawnych, bez względu na to czy są one zbywalne lub możliwe do wyodrębnienia ze Grupy lub innych tytułów lub zobowiązań.

Wartości niematerialne są ujmowane, jeżeli jest prawdopodobne, że w przyszłości spowodują one wpływ korzyści ekonomicznych, które mogą być powiązane z tymi aktywami oraz ich wartość można w sposób wiarygodny wycenić.

Początkowe ujęcie wartości niematerialnych następuje według cen nabycia lub kosztu wytworzenia. Wartości niematerialne, które zostały rozpoznane w wyniku połączenia się jednostek gospodarczych początkowo są ujmowane według wartości godziwej na moment transakcji połączenia. Po początkowym ujęciu wartości niematerialne są wyceniane według wartości początkowej pomniejszonej o umorzenie i odpisy z tytułu utraty wartości.
Wartości niematerialne o określonym okresie użytkowania amortyzuje się metodą liniową, gdy są one dostępne do użytkowania, tzn. kiedy składnik wartości niematerialnych znajduje się w miejscu i w stanie umożliwiającym jego użytkowanie w sposób zamierzony przez kierownictwo w okresie odpowiadającym szacowanemu okresowi ekonomicznej użyteczności. Poprawność stosowanych okresów i stawek amortyzacji jest okresowo weryfikowana, nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego, a ewentualna korekta odpisów amortyzacyjnych dokonywana jest w okresach następnych.

Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa pomniejszona o wartość rezydualną.

Za wyjątkiem spełniających kryterium aktywowania kosztów prac rozwojowych pozostałe wartości niematerialne wytworzone przez Grupę we własnym zakresie nie podlegają aktywowaniu i ujmowane są w rachunku zysków i strat okresu, w którym dotyczące ich koszty zostały poniesione.

Udziały w jednostkach nad którymi Jednostka Dominująca nie sprawuje kontroli ani nie wywiera znaczącego wpływu

Nabyte udziały w jednostkach, nad którymi Grupa nie sprawuje kontroli, wycenia się w wartości godziwej przez wynik finansowy.

Inwestycje w nieruchomości inwestycyjne

Nieruchomości inwestycyjne, to nieruchomości (grunt, budynek lub część budynku albo oba te elementy), które Grupa traktuje jako źródło przychodów z czynszów lub utrzymuje w posiadaniu ze względu na przyrost ich wartości, względnie obie te korzyści.

Zasadniczą cechą nieruchomości inwestycyjnych jest więc to, że przepływy środków pieniężnych uzyskiwane dzięki nieruchomości inwestycyjnej są w dużej mierze niezależne od pozostałych aktywów będących w posiadaniu Grupy. Jest to podstawowe kryterium, które musi być spełnione, aby daną nieruchomość zaliczyć do inwestycji.

Grupa stosuje dla nieruchomości inwestycyjnych model wyceny do wartości godziwej.

Jeżeli dana nieruchomość inwestycyjna wykorzystuje się równocześnie do prowadzenia działalności operacyjnej oraz pobierania pożytków (np. wynajem), kryterium decydującym o klasyfikacji inwestycji w nieruchomość jest powierzchnia budynku wykorzystywana do tych rodzajów działalności. Jeżeli w przeważającej części budynku prowadzona jest inna działalności niż operacyjna, budynek zalicza się do w nieruchomości inwestycyjnej.

Do nieruchomości inwestycyjnych stosuje się ujawnienia wymagane przez MSR 40.

Grupa jako leasingobiorca

Leasing został zdefiniowany jako umowa lub część umowy, która przekazuje prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów (bazowy składnik aktywów) na dany okres w zamian za wynagrodzenie. W tym celu analizuje się trzy podstawowe aspekty:

●  czy umowa dotyczy zidentyfikowanego składnika aktywów, który albo jest wyraźnie określony w umowie lub też w sposób dorozumiany w momencie udostępnienia składnika aktywów Grupie,

●  czy Grupa ma prawo do uzyskania zasadniczo wszystkich korzyści ekonomicznych
‎ z użytkowania składnika aktywów przez cały okres użytkowania w zakresie określonym umową,

●  czy Grupa ma prawo do kierowania użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów przez cały okres użytkowania.

W dacie rozpoczęcia Grupa ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania i zobowiązanie z tytułu leasingu. Prawo do użytkowania jest pierwotnie wyceniane w cenie nabycia składającej się z wartości początkowej zobowiązania z tytułu leasingu, początkowych kosztów bezpośrednich, szacunku kosztów przewidywanych w związku z demontażem bazowego składnika aktywów i opłat leasingowych zapłaconych w dacie rozpoczęcia lub przed nią, pomniejszonych o zachęty leasingowe.

Grupa amortyzuje prawa do użytkowania metodą liniową od daty rozpoczęcia do końca okresu użytkowania prawa do użytkowania lub do końca okresu leasingu, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. Jeśli występują ku temu przesłanki, prawa do użytkowania poddaje się testom na utratę wartości zgodnie z MSR 36.

Na dzień rozpoczęcia Grupa wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wartości bieżącej opłat leasingowych pozostających do zapłaty z wykorzystaniem stopy procentowej leasingu, jeśli można ją łatwo ustalić. W przeciwnym wypadku stosuje się krańcową stopę procentową leasingobiorcy.

Opłaty leasingowe uwzględniane w wartości zobowiązania z tytułu leasingu składają się ze stałych opłat leasingowych, zmiennych opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki, kwot oczekiwanych do zapłaty jako gwarantowana wartość końcowa oraz płatności z tytułu opcji wykonania kupna, jeśli ich wykonanie jest racjonalnie pewne.

W kolejnych okresach zobowiązanie z tytułu leasingu jest pomniejszane o dokonane spłaty i powiększane o naliczone odsetki. Przewidywany okres użytkowania środków trwałych kształtuje się w przedziale 2-4 lat. Wycena zobowiązania z tytułu leasingu jest aktualizowana w celu odzwierciedlenia zmian umowy oraz ponownej oceny okresu leasingu, wykonania opcji kupna, gwarantowanej wartości końcowej lub opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki. Co do zasady aktualizacja wartości zobowiązania jest ujmowana jako korekta składnika aktywa z tytułu do użytkowania.

Lokal użytkowy w Katowicach przy ul Brynowskiej 72 jest wynajmowany przez Jednostkę Dominującą do 31 grudnia 2025 r.

Aktywa finansowe

Aktywa finansowe obejmują: należności z tytułu faktoringu, należności z tytułu pożyczek, należności handlowe, środki pieniężne, umowne prawa do otrzymania środków pieniężnych, umowne prawo do wymiany aktywów finansowych z inną jednostką na potencjalnie korzystnych warunkach.

Grupa Kapitałowa ujmuje składnik aktywów finansowych w momencie, gdy staje się stroną instrumentu finansowego, czyli w chwili, kiedy nabywa dany składnik aktywów.

Klasyfikacja jest dokonywana na moment początkowego ujęcia i uzależniona jest od przyjętego przez jednostkę modelu zarządzania instrumentami finansowymi oraz charakterystyki umownych przepływów pieniężnych z tych instrumentów.

Zgodnie z MSSF 9, aktywa finansowe w momencie ich początkowego ujęcia kwalifikuje się do następujących kategorii wyceny:

1. aktywa finansowe wyceniane zamortyzowanym kosztem,

2. aktywa finansowe wyceniane do wartości godziwej przez inne całkowite dochody,

3. aktywa finansowe wyceniane do wartości godziwej przez wynik finansowy.

Grupa klasyfikuje aktywa finansowe jako wyceniane według zamortyzowanego kosztu jeżeli:

1) jest utrzymywane zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskiwania przepływów pieniężnych wynikających z umowy; oraz

2) warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty (aktywo finansowe spełnia kryterium SPPI).
‎

Model biznesowy dotyczy sposobu, w jaki Grupa zarządza aktywami finansowymi, by wygenerować przepływy pieniężne. Oznacza to, że model biznesowy określa, czy przepływy pieniężne będą pochodzić z uzyskiwania przepływów pieniężnych wynikających z umowy, ze sprzedaży aktywów finansowych czy z obu tych źródeł. Model biznesowy jest ustalany w oparciu o kryteria jakościowe i ilościowe. Grupa posiada jeden model biznesowy, tj. model zakładający utrzymywanie aktywów w celu uzyskiwania przepływów pieniężnych wynikających z umowy. W tym modelu sprzedaż aktywów jest incydentalna i możliwa do realizacji w przypadku wzrostu poziomu ryzyka kredytowego.

Podczas dokonywania oceny, czy kontraktowe przepływy pieniężne stanowią jedynie spłaty kapitału oraz odsetek (kryterium SPPI), Grupa poddaje analizie przepływy pieniężne instrumentu wynikające z umowy. Analiza ta uwzględnia ocenę, czy umowa zawiera jakiekolwiek zapisy, które mogłyby zmienić termin dokonywania płatności kontraktowych lub ich kwotę w taki sposób, że z ekonomicznego punktu widzenia, nie będą one stanowiły jedynie spłat kapitału oraz odsetek od niespłaconej części kapitału.

Nabyte wierzytelności faktoringowe i należności z tytułu pożyczek Grupa prezentuje jako aktywa finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu. Aktywa finansowe wprowadza się do ksiąg rachunkowych na dzień zawarcia kontraktu w wartości godziwej poniesionych wydatków lub przekazanych w zamian innych składników majątkowych. Wyliczenie efektywnej stopy procentowej obejmuje otrzymywane przez Spółkę prowizje stanowiące integralną część efektywnej stopy procentowej. Odsetki naliczone z zastosowaniem efektywnej stopy procentowej rozpoznawane są w przychodach z tytułu odsetek od instrumentów finansowych wycenianych wg zamortyzowanego kosztu. Wartość bilansowa należności zostaje zmniejszona o wartość odpisów z tytułu oczekiwanej straty kredytowej, a kwota odpisu obciąża rachunek zysków i strat.

Kapitał własny

Kapitał własny ujmuje się w księgach rachunkowych z podziałem na jego rodzaje i według zasad określonych przepisami prawa i postanowieniami umowy Grupy Kapitałowej.

Kapitał zakładowy wykazywany jest według wartości nominalnej, w wysokości zgodnej ze umową spółki oraz wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zyski zatrzymane obejmują:

●  kwoty powstałe z podziału zysku;

●  przeniesienia kapitału z aktualizacji wyceny (na kapitał z aktualizacji wyceny odnosi się różnicę pomiędzy wartością godziwą a ceną nabycia, po pomniejszeniu o podatek odroczony, aktywa wyceniane wartości godziwej przez inne całkowite dochody, jeśli istnieje cena rynkowa ustalona na aktywnym rynku regulowanym albo których wartość godziwa może być ustalona w inny wiarygodny sposób);

●  niepodzielony wynik z lat ubiegłych;

●  wynik finansowy roku bieżącego;

●  wypłacone zaliczki na poczet dywidendy oraz

●  skutki błędów poprzednich okresów.

Udziały niekontrolujące

Udziały niekontrolujące jest to ta cześć wyników finansowych netto jednostki zależnej, które przyporządkowane są do udziałów kapitałowych nie należących, bezpośrednio lub pośrednio przez inne jednostki zależne, do Jednostki Dominującej.

Segmenty operacyjne

Grupa prowadzi jednorodną działalność operacyjną i nie rozróżnia segmentów operacyjnych z tytułu rodzaju działalności. Podział przychodów klasyfikowany jest według kryterium obszaru geograficznego, w którym klienci Grupy prowadza działalność. Z uwagi na bardzo niski udział klientów zagranicznych w sprzedaży ogółem, Grupa Kapitałowa klasyfikuje przychody z działalności na krajowe i zagraniczne, bez wyodrębniania poszczególnych krajów.

Rachunek przepływów pieniężnych

Grupa w rachunku przepływów pieniężnych wydatki i wpływy z tytułu aktywów finansowych wykorzystywanych w działalności podstawowej prezentuje w działalności operacyjnej jako zmianę stanu, a w sprawozdaniu finansowym z całkowitych dochodów przychody z tych aktywów prezentowane są w działalności podstawowej ponieważ służą one statutowej działalności Grupy.

Profesjonalny osąd, szacunki i założenia

Sporządzenie Sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z MSSF wymaga od Zarządu Jednostki Dominującej profesjonalnych osądów, szacunków i założeń, które mają wpływ na przyjęte zasady oraz prezentowane wartości aktywów, kapitałów i zobowiązań, przychodów oraz kosztów. Szacunki oraz związane z nimi założenia opierają się na doświadczeniu historycznym oraz różnych innych czynnikach, które są uznawane za racjonalne w danych okolicznościach, a ich wyniki dają podstawę profesjonalnego osądu co do wartości bilansowej aktywów i zobowiązań, która nie wynika bezpośrednio z innych źródeł. Faktyczna wartość może różnić się od wartości szacowanej. Szacunki i związane z nimi założenia podlegają bieżącej weryfikacji. Zmiana szacunków księgowych jest rozpoznawana w okresie, w którym zostały one zmienione, jeżeli dotyczy to wyłącznie tego okresu lub w okresie bieżącym i przyszłych, jeżeli zmiany dotyczą zarówno okresu bieżącego, jak i okresów przyszłych.

Profesjonalne osądy dokonywane przez Zarząd przy zastosowaniu MSSF, które mają istotny wpływ na sprawozdanie finansowe, a także na szacunki powodujące istotne ryzyko znaczących zmian w przyszłych latach, zostały przedstawione w notach 2, 3, 5 i 21.

Poniżej omówiono podstawowe założenia dotyczące przyszłości i inne kluczowe źródła niepewności występujące na dzień bilansowy, z którymi związane jest istotne ryzyko znaczącej korekty wartości bilansowych aktywów i zobowiązań w następnym roku finansowym.

Profesjonalny osąd dotyczy również szczególności, tworzenia odpisów z tytułu utraty wartości oraz na oczekiwane straty aktywów finansowych, a także weryfikacji wartości bilansowej aktywów z tytułu podatku odroczonego.

Utrata wartości instrumentów finansowych, oczekiwane straty kredytowe

Grupa stosuje model ECL do oszacowania oczekiwanych strat kredytowych, w których występuje wiele parametrów. Wyliczane są na podstawie danych historycznych, o ile Grupa posiada wystarczającą ilość takich danych, w innym przypadku dopuszcza się wyznaczenie parametrów z zastosowaniem uproszczeń.

Utrata wartości firmy

Na każdy dzień bilansowy, lub częściej, jeżeli występują przesłanki wskazujące na możliwość utraty wartości Grupa dokonuje oceny wartości firmy pod względem istnienia przesłanek wskazujących na utratę jej wartości. 

W przypadku istnienia takiej przesłanki, Grupa dokonuje formalnego oszacowania wartości odzyskiwalnej (wszystkich ośrodków wypracowujących środki pieniężne, których dotyczy dana wartość firmy). W sytuacji gdy wartość bilansowa danego składnika aktywów przewyższa jego wartość odzyskiwalną, uznaje się utratę jego wartości i dokonuje odpisu aktualizującego jego wartość do poziomu wartości odzyskiwanej. Wartość odzyskiwalna to wartość godziwa danego ośrodka wypracowującego środki pieniężne, pomniejszona o koszty zbycia.

Stawki amortyzacyjne 

Wysokość stawek amortyzacyjnych ustalana jest na podstawie przewidywanego okresu ekonomicznej użyteczności składników rzeczowego majątku trwałego oraz aktywów niematerialnych. Grupa corocznie dokonuje weryfikacji przyjętych okresów ekonomicznej użyteczności na podstawie bieżących szacunków.

Składnik aktywów z tytułu podatku odroczonego  

Grupa rozpoznaje składnik aktywów z tytułu podatku odroczonego bazując na założeniu, że w przyszłości zostanie osiągnięty zysk podatkowy pozwalający na jego wykorzystanie. Pogorszenie uzyskiwanych wyników podatkowych w przyszłości mogłoby spowodować, że założenie to stałoby się nieuzasadnione. Zarząd Grupy, w trakcie prac nad budżetem na 2022 rok i planami średnioterminowymi, nie zakłada pogorszenia w przyszłości uzyskiwanych wyników podatkowych.